Siew poplonów poprawia żyzność gleby i chroni przed degradacją aby mogła spełniać swoje funkcje produkcyjne. Jednym ze sposobów na zapobieganie zjawisku degradacji jest dbałość o jak najlepsze pokrycie roślinnością w ciągu całego roku. Konieczna jest uprawa międzyplonów roślin wysiewanych między dwoma plonami głównymi.

Żniwa zbliżają się ku końcowi warto więc już dziś zastanowić się co dalej. Jeżeli planujemy siew zbóż jarych lub późnych ozimin warto dla poprawy struktury i żyzności gleby zainwestować w międzyplony.

Międzyplony - to uprawy krótkookresowe, lecz niosące wiele korzyści. Są to zasiewy jednogatunkowe lub mieszanki kilku roślin uprawiane między dwoma plonami głównymi w celu uzyskania dodatkowego, trzeciego zbioru w ciągu 2 lat z danego pola. Międzyplon ścierniskowy uprawiany jest po roślinach ozimych (np. rzepaku ozimym, jęczmieniu ozimym), jak również jarych, lecz wcześnie schodzących z pola. Jako poplony ścierniskowe wykorzystuje się rośliny jednoroczne. Międzyplony możemy uprawiać w siewie czystym lub w mieszankach.

Międzyplon ścierniskowy nazywany też poplonami ścierniskowymi. To jeden z najpopularniejszych sposobów wywiązania się z obowiązku posiadania tzw. obszarów proekologicznych, który dotyczy gospodarstw posiadających przynajmniej 15 ha gruntów ornych. Wysiewany latem, po wcześnie schodzącej roślinie wysianej w plonie głównym na danym polu, zbiór międzyplonów (poplonów) ścierniskowych odbywa się jesienią tego samego roku.

Termin siewu

Mieszankę poplonową trzeba w tym przypadku wysiać w terminie od 1 lipca do 20 sierpnia i utrzymać międzyplon na polu do 15 października. W skład mieszanki muszą wchodzić co najmniej 2 gatunki roślin z następujących grup roślin uprawnych:

• zbóż,
• oleistych,
• pastewnych,
• bobowatych drobnonasiennych,
• bobowatych grubonasiennych,
• miododajnych.

Zdecydowanie lepiej sprawdzają się mieszanki niż wysiew jednogatunkowy. Odpowiednio skomponowane zapewniają równie wysokie lub wyższe plony biomasy w porównaniu do siewu czystego, więcej różnorodnych wydzielin korzeniowych, a przez to wyższą aktywność mikrobiologiczną i większą ilość próchnicy w glebie.

Uprawy w międzyplonach ścierniskowych – mieszanki uprawne

Poplony/międzyplony ścierniskowe wysiewa się w siewie czystym lub w mieszankach złożonych z 2 do 4 gat. roślin uprawnych, o zbliżonej wielkości nasion (umożliwi to równomierny ich wysiew) i długości okresu wegetacji oraz podobnych wymaganiach odnośnie stanowiska (dostosowane do lokalnych warunków klimatycznych).

Przykłady gatunków na dany rodzaj gleb:

• • gleby najsłabsze – łubin żółty, seradela
• • gleby średnie: peluszka, rzepak, słonecznik, wyka ozima, łubin wąskolistny, groch pastewny, gorczyca biała, rzepa ścierniskowa, rzodkiew oleista
• • gleby żyzne: bobik, wyka jara, groch, kapusta pastewna.

Przykładowe mieszanki międzyplonowe:

- na gleby lekkie:

• łubin żółty (130 kg/ha) + seradela (30 kg/ha);
• facelia (3 kg/ha) + seradela (30 kg/ha);
• mieszanka zbożowa jara (150 kg/ha) + gorczyca biała (3-4 kg/ha); łubin żółty (100 kg/ha) + wyka ozima (40 kg/ha)

– na gleby średnie:

• gorczyca biała (15 kg/ha) + rzodkiew oleista (15 kg/ha);
• gorczyca biała (10 kg/ha) + słonecznik oleisty (10 kg/ha);
• łubin wąskolistny (140 kg/ha) + groch pastewny (100 kg/ha);
• facelia (3 kg/ha) + seradela (30 kg/ha)

na gleby cięższe żyzne:

• bobik + peluszka (100 kg/ha + 100 kg/ha),
• bobik + peluszka + wyka jara + słonecznik (100 kg/ha + 60 kg/ha + 40 kg/ha + 10 kg/ha).
• groch pastewny (100 kg/ha) + wyka jara (50 kg/ha) + słonecznik (15 kg/ha); bobik (100 kg/ha) + peluszka (100 kg/ha).

SIEW MIĘDZYPLONÓW ŚCIERNISKOWYCH

Siew można wykonać siewnikiem tradycyjnym, rozsiewaczem do nawozów bądź specjalnym siewnikiem do poplonów. Zdecydowanie najlepszym rozwiązaniem jest wykorzystanie tego ostatniego. Przemawia za nim kilka czynników: nie gubi drobnych nasion, ma niewielkie gabaryty i masę, w związku z tym może być używany z innymi narzędziami uprawowymi podczas jednego przejazdu.

Wysiewając mieszanki mamy większą gwarancję plonów

Nasiona międzyplonów i ich uprawa to koszty dla rolnika. Należy więc wybierać do siewu jako międzyplony rośliny szybko rosnące, łatwe do siewu i uprawy, o tanich nasionach i wytrzymujące przymrozki.

Aby uprawa międzyplonów się powiodła należy dobrać je do odpowiednich warunków klimatycznych i glebowych. Należy stosować międzyplony należące do innej rodziny niż roślina w plonie głównym.

Na międzyplony ścierniskowe późne zaleca się rośliny szybko rosnące o krótkim okresie wegetacji. Istotnym czynnikiem jest także właściwy termin siewu oraz wymagania wodne rośliny poplonowej.

Nawożenie poplonów ścierniskowych

Na początek wymagana jest dawka startowa nawozów.

Zapotrzebowanie roślin motylkowych w poplonie :

• 30-50 kg P2O5/ha
• 60-80 kg K2O/ha
• 30-60 kg N/ha ( w zależności od klasy gleby)

Cele międzyplonów ścierniskowych:

• zapobieganie erozji wodnej i wietrznej gleb;
• • ograniczanie przenikania azotu (N) do wód podziemnych, którego jesienią jest w nadmiarze;
• • dostarczanie do gleby bogatej masy organicznej i polepszanie przez to stabilnego plonowania roślin głównych w płodozmianie (uprawy w międzyplonach ścierniskowych bardzo pozytywnie wpływają na właściwości fizyczne gleby);
• • działanie naturalnie odchwaszczające;
• • ograniczanie rozwoju chorób podstawy źdźbła, szczególnie, przy nadmiernym udziale zbóż w płodozmianie.

Za uprawą międzyplonów ścierniskowych przemawia wiele korzyści związanych z poprawą stanowiska dla roślin następczych, co w zdecydowany sposób wpływa na wielkość i jakość plonu.

Źródło:

www.kalendarzrolników.pl