Organizmy, które żyją kosztem innych, nazywamy pasożytami. Te organizmy, które żyją na powierzchni skóry lub przebywają tam czasowo w celu uzyskania jednostronnej korzyści, kosztem gospodarza, to pasożyty zewnętrzne.

     Pasożyty zewnętrzne zwierząt gospodarskich wywołują niepokój, pogarszają warunki bytowania i pobierania paszy, mechanicznie uszkadzają skórę zwierząt tworząc „bramę infekcji", a toksynami zatruwają organizm. Duże nasilenie pasożytów rzadko prowadzi do upadków, ale może powodować znaczne straty w produkcji zwierzęcej.

Najważniejsze choroby pasożytnicze zwierząt gospodarskich.

Świerzb – choroba wywoływana przez roztocza pasożytniczego – świerzbowca, który wygryza w naskórku korytarze, aby odżywiać się tkanką i składać jaja.

Powoduje to silne swędzenie skóry, stany zapalne, pojawia się zrogowacenie i strupy przez ocierania się zwierząt o ściany lub elementy wyposażenia.

Źródłem zakażenia są zwierzęta wprowadzone do stada a nie przebadane, zakażone narzędzia oraz obsługujący ludzie, a także zwierzęta domowe /psy, koty / oraz gryzonie.

Wszawica – choroba wywoływana przez owada – wesz, odżywiającą się krwią zwierząt stałocieplnych, przez nakłuwanie skóry, zwłaszcza w okolicach uszu, na brzuchu i udach . Nakłucia powodują swędzenie i zwierzęta ocierają się o ściany i elementy wyposażenia . Zwierzęta tracą apetyt , maleją przyrosty i wydzielanie mleka. U młodych zwierząt dochodzi do osłabienia i anemii w skrajnych przypadkach do wyniszczenia organizmu i upadku. Zakażenie wszawicą najczęściej dochodzi przez wprowadzone do stada nie przebadanych zwierząt lub przez obsługę.

Muszyca – choroba wywoływana przez owady – muchy, bąki, ślepaki, meszki i komary. Owady te atakują zwierzęta wielkimi stadami powodując niepokój i doprowadzając do utrudnienia lub uniemożliwienia pobierania pokarmu. Rany trudno się goją i stanowią „ bramę" infekcji bakteryjnych i grzybowych.

Masowe występowanie owadów sprawia, że zwierzęta są pobudzone i niespokojne, tracą apetyt, wolniej rosną i maleje stopień wykorzystania paszy. Aby zapobiec masowemu pojawieniu się owadów, stosujemy w pomieszczeniach siatki, lepy, zwalczamy owady chemicznie a na pastwiskach stosujemy zwalczanie metodami agrotechnicznymi,biologicznymi a w przypadkach inwazji - metody chemiczne.

Gzawica - choroba wywoływana przez owady – gzy /giez bydlęcy, owczy, koński /. Gzy składają jaja na skórze zwierząt, wydostające się larwy wwiercają się w skórę

A gdy dostaną się do krwi trafiają do płuc i tam żerują lub żerują pod skórą aż do przepoczwarczenia. Działanie larw powoduje trudności oddechowe, zaburzenia krążenia.

Larwy w skórze niszczą warstwę podskórną, powodują świąd stanowią „ bramę" infekcji. Aby uchronić przed gzawicą należy czyścić skórę zwierząt i stosować preparaty biologicznie czynne a pastwiska pielęgnować metodami agrotechnicznymi, biologicznymi w skrajnych przypadkach chemicznymi.

         Pasożyty zewnętrzne łatwo się rozprzestrzeniają i występują w dużych populacjach, zatem ich zwalczanie nie jest proste, ale możliwe i coraz skuteczniejsze. Nasilenie występowania pasożytów szkodzi hodowcy zwierząt, bo pogarsza zdrowotność, kondycję i produkcyjność, tym samym wpływa na rentowność działalności gospodarczej.