Łąki stanowią ważny składnik produkcji rolnej, zwłaszcza gdy chowane są zwierzęta trawożerne. Bez runi łąkowej nie ma pasz objętościowych, takich jak zielonka, siano czy kiszonka. Od struktury łąki i botanicznej różnorodności na niej, zależy jakość paszy podawanej zwierzętom. Nie zawsze mamy do dyspozycji pastwisko, aby zwierzęta mogły samodzielnie pobierać paszę, ale koszenie i dostarczanie zielonki dla krów, bydła mięsnego czy koni, to podstawa ich żywienia.

Łąki to zbiorowiska roślin zielnych składających się głównie z traw, różnych gatunków, i różnej wysokości a także roślin motylkowych oraz ziół. W ekosystemach występują różne formacje roślinności trawiastej w zależności od rodzaju gleby i wilgotności / poziomu wód gruntowych/. Praktycznie nie ma już łąk naturalnych, każde zbiorowisko jest mniej lub bardziej przekształcone. Większość z nich jest specjalnie wzbogacana mieszankami traw. Najczęściej spotykane są łąki zbliżone do naturalnych, świeże i wilgotne, murawy, łąki zalewowe i zmiennowilgotne oraz łąki torfowe. Te właśnie zbiorowiska są wyjątkowo cenne przyrodniczo, bo stanowią siedliska dla wyjątkowo rzadkich zwierząt, od kręgowców po jednokomórkowce.

W naszym klimacie niekoszone łąki i niewypasane pastwiska w wyniku sukcesji zmieniają się w zadrzewienia i w końcu w las, znikają rzadkie rośliny, które nie mogą konkurować o słońce z drzewami. Wraz z nimi znikają typowe dla łąk gatunki światłolubne owady i pajęczaki. Nie mając właściwych kryjówek migrują płazy i gady, małe ssaki i ptaki. Rwą się naturalne łańcuchy zależności pokarmowej i na końcu odchodzą duże ssaki i ptaki drapieżne.

Trwałe użytki zielone czyli łąki i pastwiska w naszej szerokości geograficznej, powstały sztucznie przez wycinanie lasów i karczowania miejsc pod uprawę z pomocą wód gruntowych. Z czasem były użytkowane do pozyskiwania paszy dla zwierząt.

.

Aby zapobiec degradacji tej formacji roślinnej wprowadzono dopłaty do utrzymywania łąk w stanie pastwiskowym lub kośnym. Utrzymanie łąk cennych przyrodniczo - torfowisk, muraw, łąk zalewowych i zmiennowilgotnych, świeżych i wilgotnych jest nagradzane dodatkowo. Dopłaty przysługują również do zachowania siedlisk ptaków gnieżdżących się właśnie na trwałych użytkach zielonych na terenach otwartych. Ten rodzaj ochrony przyrody jest ze wszech miar słuszny. Tylko tak można zachować cenne siedliska i zanikające populacje wodniczki, czajki czy rycyka.