W listopadzie 2019 roku ogłoszona została ustawa - o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych ustaw (Dz. U z 2019 poz.2170).
Zmiana ustawy jest między innymi przeniesieniem części zapisów „Program działań mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych oraz zapobieganie dalszemu zanieczyszczeniu” do Prawa wodnego, w zakresie ochrony wód przed zanieczyszczeniami azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych.
W zmienionej ustawie znajdujemy ważną informację, mówiącą o terminie sporządzania planu nawożenia azotem. Plan nawożenia azotem ma być przygotowany w gospodarstwie przed terminem pozwalającym na prawidłowe i bezpieczne stosowanie nawozów, jednak nie później niż do dnia rozpoczęcia ich stosowania.
Z zapisu tego jasno wynika, że stosując nawożenie jesienne nawozami naturalnymi lub mineralnymi zawierającymi azot, trzeba odpowiednio wcześniej przygotować plan nawożenia azotem. Na pewno nie później niż do dnia rozpoczęcia nawożenia.
Kolejna ważna informacja dotyczy gospodarstw, które nie są zobowiązane do opracowania planu nawożenia azotem. Nowy art. 105 c ust.1 wyraźnie podkreśla, że takie gospodarstwa stosują nawozy w dawkach nie przekraczających maksymalnych dawek nawozów azotowych dla upraw w plonie głównym, określonych w Programie działań. Trzeba jednak pamiętać, że maksymalne dawki azotu przedstawione w Programie działań (załącznik nr 9 tabela 14), obejmują ilość azotu pochodzącego ze wszystkich źródeł, a więc nie tylko z zastosowanego nawozu azotowego (mineralnego i/lub naturalnego), ale także pochodzącego z gleby czy z obornika zastosowanego rok wcześniej.
Natomiast ust 2.art.105 c wskazuje, że gospodarstwa nie zobowiązane zapisem prawa do sporządzenia planu nawożenia azotem, mogą opracować plan nawożenia tym składnikiem. Plan ten musi być opracowany przed terminem stosowania nawozów mineralnych zawierających azot i/lub nawozów naturalnych. Poza tym ten plan powinien uwzględniać rozplanowanie nawożenia na poszczególne działki rolne i odzwierciedlać rzeczywiste potrzeby pokarmowe roślin. Stosując nawożenie nie można przekraczać dawek określonych w planie. Sporządzony plan nawożenia azotem należy przechowywać w gospodarstwie przez okres 3 lat, jak ma to miejsce w przypadku gospodarstw zobowiązanych do posiadania planu nawożenia azotem.
Zmiana Prawa wodnego oraz niektórych innych ustawa, uchyla określone artykuły w ustawie o nawozach i nawożeniu (Dz. U z 2018 poz. 1259) i wprowadza dodatkowy artykuł 105a w ustawie Prawo wodne. Artykuł ten jednoznacznie informuje o konieczności opracowania planu nawożenia azotem, w przypadku podmiotu:
• prowadzącego chów lub hodowlę drobiu powyżej 40 000 stanowisk lub chów lub hodowlę świń powyżej 2000 stanowisk dla świń o wadze 30 kg lub 750 stanowisk dla macior,
• posiadającego gospodarstwa rolne o powierzchni powyżej 100 ha użytków rolnych, uprawiającego uprawy intensywne na gruntach ornych na powierzchni powyżej 50 ha lub utrzymującego obsadę większą niż 60 DJP, według stanu średniorocznego,
• nabywającego nawóz naturalny lub produkty pofermentacyjne do bezpośredniego rolniczego wykorzystania w celu nawożenia lub poprawy właściwości gleby od podmiotu importującego nawóz naturalny lub produkt pofermentacyjny z terytoriów państw trzecich lub od podmiotów prowadzących intensywny chów (drobiu i trzody), o których mowa wyżej.
Podmioty prowadzące intensywny chów drobiu i trzody muszą uzyskać dla wspomnianych wyżej planów nawożenia azotem, pozytywną opinię Okręgowej stacji chemiczno-rolniczej. Następnie powinny złożyć kopie planów nawożenia azotem oraz kopie opinii tych planów wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta oraz organowi Inspekcji Ochrony Środowiska właściwemu ze względu na miejsce stosowania nawozów.
Analizując przedstawione wyżej zmiany Prawa wodnego z pewnością można stwierdzić, że pozwalają one na jednoznaczną interpretację przepisów prawa dotyczącego nawożenia azotem, które ma swoje miejsce w kilku aktach prawnych.