Ze względu na długi okres wschodu nasion tego gatunku, zaleca się wczesny wysiew: marzec – początek kwietnia.

Wymagania klimatyczno – glebowe Najładniejsze korzenie otrzymujemy na średnich i lekkich glebach piaszczysto-gliniastych, bogatych w próchnicę, o przepuszczalnym podłożu.  Na glebach ciężkich, bez możliwości nawadniania korzenie mogą się rozwidlać, natomiast na lżejszych istnieje ryzyko ocierania skórki, szczególnie w czasie zbioru przy małej wilgotności podłoża. Optymalny odczyn gleby: pH 6 - 7.

Przedplony - ze względu na możliwość porażenia przez choroby  oraz nasilenia występowania nicieni nie powinna być uprawiana po sobie, ani po innych warzywach korzeniowych, częściej, niż co 4 lata. Nieodpowiednimi przedplonami są dla niej rośliny pory, cebula, czosnek ziemniaki, groch, bób.

Stanowisko na oborniku nie jest wskazane (rozwidlanie się korzeni, możliwość zwiększenia porażenia przez połyśnicę marchwiankę oraz ewentualną nadmierną kumulację azotanów). Pietruszka nie jest wrażliwa na wiatry - najlepiej udaje się na otwartej przestrzeni.

Gleba do uprawy pietruszki powinna mieć dobrą strukturę zapewniającą dostęp do dużej ilości powietrza. Korzenie wielu odmian rosną tak głęboko jak głęboko znajdują powietrze. Głębokie spulchnienie gleby najlepiej jest wykonać późną jesienią.

Uprawa na redlinach najczęściej stosowana metoda uprawy pietruszki, zwłaszcza w produkcji towarowej. Szczególnie polecana przy produkcji odmian o długich korzeniach, zwłaszcza na glebach zwięźlejszych. Zalety metody: większy i lepszy jakościowo - korzenie są dłuższe i bardziej kształtne a ich zbiór jest łatwiejszy.

Wysokość redlin: 20-25 cm, szerokość ich grzbietu 20-30 cm. Wykonuje się je bezpośrednio przed siewem nasion. Na każdej redlinie wysiewa się zwykle 2 rzędy nasion odległe od siebie o 6-8 cm lub czasami 3 rzędy, a wtedy odległość między nimi wynosi 3-4 cm.

NORMA WYSIEWU

• 1000.000 nasion na 1 ha
• 1,5 – 2,0 kg/ha - uprawa na rynek
• rozstawa przy uprawie na redlinach 67,5cm

 ODMIANY

Niezależnie od przeznaczenia korzeni dobra odmiana powinna odznaczać się:

- dużym udziałem plonu handlowego,

- małą skłonnością do zazielenienia korzeni

Vistula - jedna z najbardziej uniwersalnych odmian. Ponieważ jest bardzo wytrzymała i mrozoodporna, świetnie nadaje się na zbiór jesienny i zimowy, z powodzeniem może być przetrzymana w gruncie przez zimę. Bardzo plenna, lecz dojrzewa nieco później (to późna odmiana). Tworzy długie (19-22 cm), wyrównane, stożkowate lub stożkowato-wydłużone korzenie. Kremowy, jędrny i aromatyczny miąższ pokryty jest białą lub delikatnie kremową skórką. Vistula tworzy średnio bujną, ciemnozieloną nać.

Cukrowa – na zbiór letni i wczesnojesienny. Korzeń krótki, o długości 14-17 cm, stożkowaty, ostro zwężający się ku dołowi o jędrnym, białym, bardzo aromatycznym miąższu i bujnej naci. Odmiana polecana do bezpośredniego spożycia.  

Kinga – odmiana późna, przeznaczona na zbiór jesienny. Korzeń stożkowaty, o gładkiej skórce ( ułatwia płukanie). Miąższ jednolitej białej barwy.   Nać średnio bujna, ciemnozielona. Polecana do bezpośredniego spożycia i długiego przechowywania ( do końca kwietnia ) ale także do zbioru pęczkowego. Zalecane też do suszu i mrożonek.

Halblange – Berlińska – jedna z odmian najlepiej znanych na polskim rynku. Późna, odporna na choroby. Korzeń długi (14-17 cm)  do średnio długich, stożkowate, równomiernie zwężające się ku dołowi. Skórka szaro-biała, kora biała, walec osiowy kremowobiały. Miąższ ścisły, rzadko rdzewiejący. Korzeń jest bardzo aromatyczny. Dobrze się przechowuje.

Ołomuńska – późna o bardzo zdrowych korzeniach i liściach. Korzeń kształtny, długi ( 22-24 cm) równomiernie zwężający się ku dołowi. Skórka jasna i gładka. Miąższ aromatyczny, ścisły, biało-kremowy. Rośliny tej odmiany bardzo dobrze znoszą suszę i zmienne warunki atmosferyczne. Najlepiej udaje się w redlinach osiągając wysokie plony. Polecana do bezpośredniego spożycia, przetwórstwa. Bardzo dobrze się przechowuje.

Samba – odmiana późna o bardzo długim korzeniu. Skórka biała, bez ordzewień, miąższ ścisły. Charakteryzuje się dużym udziałem plonu handlowego. Przeznaczona do bezpośredniego spożycia oraz przechowywanie.

Alba – średnio późna, plenna odmiana. Korzeń  w kształcie wydłużonego stożka o białej skórce. Miąższ aromatyczny, biały, nieciemniejący. Odmiana jest odporna na brunatnienie korzeni i choroby przechowalnicze. Przeznaczona do  bezpośredniego spożycia, dłuższego przechowywania, mrożenia i suszenia.

Konika - mocno aromatyczna o charakterystycznym stożkowatym kształcie korzenia: bardzo szeroki i gruby u nasady, wyraźnie zwęża się ku czubkowi. Korzenie osiągają od 12 - 15 cm długości. Ich skórka jest gładka i ma kolor podobny do miąższu, wybarwia się bowiem na kremowy odcień bieli. Okres wegetacji jest umiarkowanie krótki – zazwyczaj trwa ok. 160–170 dni. Najważniejszymi cechami Koniki jest dobry smak i silny aromat. Można ją długo przechowywać.

Źródło:

wykład Ekologiczna uprawa pietruszki - Dr inż. Beata Studzińska, Radom 2020r

www.rynek-rolny.pl