W pierwszym roku po posadzeniu winorośli, głównym celem jest silny rozwój systemu korzeniowego oraz uzyskanie dobrze rozwiniętej rośliny. Winorośl nie owocuje w tym czasie, ponieważ jej energia jest skierowana na budowanie struktury. W tym okresie nie przeprowadza się cięcia, ale kontroluje się wzrost rośliny, usuwając chore pędy. Zwykle na młodych roślinach pozostawia się 2–3 oczka, by pobudzić rozwój nowych pędów.

W drugim roku nadal koncentrujemy się na budowaniu silnej struktury rośliny. Wzrost pędów jest intensywny, a celem jest ukierunkowanie ich na przyszłe ramiona, które będą podstawą do owocowania. Cięcie polega na pozostawieniu najsilniejszych pędów, z których wybiera się pęd, który stanie się podstawą pnia, a pozostałe pędy są przycinane lub usuwane. Pień w tym czasie powinien mieć wysokość około 60–80 cm.

W trzecim roku roślina powinna mieć już dobrze rozwinięty pień, a także rozpocząć formowanie ramion. Cięcie polega na pozostawieniu pędu, który będzie stanowił bazę do formowania ramion, a słabe, zniszczone lub chore pędy usuwane są. Ramiona wyłaniają się z głównego pnia, a ich ukierunkowanie jest kluczowe dla przyszłego owocowania. Pień powinien osiągnąć odpowiednią grubość, a jego wysokość wynosić około 70–80 cm, co umożliwia rozwój pędów owocujących w przyszłych latach.

Źródło:

1. Grzegorz Doruchowski, Jacek Filipczak, Jerzy Lisek, Barbara H. Łabanowska, Sylwester Masny, Monika Michalecka, Artur Mikiciński, Wojciech Piotrowski, Małgorzata Sekrecka, Piotr Sobiczewski, Waldemar Treder, Paweł Wójcik. (2017). Metodyka integrowanej ochrony winorośli w uprawie polowej. Skierniewice;
2. Augustyn Mika. (2024). Sztuka cięcia krzewów i pnączy owocowych. Działkowiec Sp. z.o.o. Warszawa.