Dokładny termin cięcia borówki wysokiej uzależniony jest od organizacji pracy na plantacji i powierzchni uprawy. Na większych plantacjach zaleca się rozpocząć prace wcześniej. Ważny jest też wiek plantacji i uprawiane odmiany borówki. Bardzo ważna jest też faza rozwojowa rośliny: zanim zaczną nabrzmiewać pąki, co dokładnie określone jest jako stan spoczynku, okres bezlistny (pąki liściowe i grubsze od nich pąki kwiatowe zamknięte i okryte ciemnobrązowymi łuskami). to kalendarzowe trzy pierwsze miesiące: styczeń, tuty, marzec.

Zabieg ten powinien być wykonany w słoneczne i suche dni, aby istniała możliwość szybkiego zabliźnienia ran. 

MŁODE KRZEWY

Po posadzeniu w następnych 2-3 latach wykonuje się cięcie formująco-sanitarne.

Młode krzewy wymagają rozbudowania odpowiedniej wielkości i kształtu.

W pierwszym roku po posadzeniu nie powinno się dopuszczać do owocowania roślin. Skraca się wtedy wierzchołki młodych przyrostów, na których są pędy kwiatowe. Zabieg ten pobudza roślinę do wytworzenia długich i silnych przyrostów.

W drugim roku można już zostawić część pąków kwiatowych. Przycina się pędy silnie rosnące, a pozostawia pędy średnio - silnie rosnące. Tak prowadzi się krzewy, gdy są silne i dobrze się zagęściły w pierwszym roku. Inaczej – warto usunąć pąki kwiatowe także w drugim roku.

Ścina się pędy chore i wyraźnie odbiegające od typowego dla danej odmiany pokroju. Dzięki temu pobudza się rośliny do wykształcenia odpowiedniego szkieletu krzewu.

KRZEWY OWOCUJĄCE

Od 4 roku wykonuje się co roku cięcie krzewów już owocujących.

Borówka wysoka formuje pąki kwiatowe na następny rok pod koniec lata na tegorocznych pędach, głównie na ich górnej części. Aby krzew owocował każdego roku, potrzebne są młode pędy, na których zawiążą się owoce.

Najpierw należy sprawdzić kondycję pąków kwiatowych. Wybrane pąki nacina się i sprawdza, czy nie są przemarznięte. Jeśli zdarzają się przemarznięte, trzeba wycinać pędy z umiarem i pozostawić więcej pąków kwiatowych. Przy wcześniejszym cięciu (na początku stycznia) należy rozpocząć zabieg od odmian odpornych i krzewów najstarszych.

Odmiany wrażliwe na mróz (Chandler, Draper, Aurora, Duke, Brigitta) dobrze ciąć na końcu, kiedy minie zagrożenie silnymi mrozami. Podobnie należy postępować z młodszymi krzewami, które oprócz większej wrażliwości na mróz, wydają mniej pąków kwiatowych.  

Zabieg można przeprowadzić etapowo:

1. cięcie niepotrzebnych pędów, które wyrastają z szyjki korzeniowej. Jest to ważne u odmian, u których wyrasta ich dużo, np. Bluecrop i Brigitta.

2. cięcie zasadnicze polega na

- usunięciu najstarszych pędów (aby owocowały młode pędy, nie starsze niż 4-letnie) oraz pędów nakładających się na siebie i krzyżujących się,

- wymianie pędów szkieletowych (aby nie miały więcej niż 8-10 lat u odmian, które szybko się starzeją, np. Duke),

- usunięciu fragmentów pędów, które owocowały, mają nieliczne pąki kwiatowe i słabe przyrosty.

3. cięcie szczegółowe (usuwanie nadmiaru pąków na słabych pędach) – wykonać za trzecim podejściem, nawet na początku kwitnienia.

Ostatecznie dobrze uformowany krzew borówki wysokiej powinien mieć 2-3 pędy główne szkieletowe a ilość wyciętych najstarszych pędów szkieletowych nie powinna być większa niż 2 szt. na każde 7-8 szt. pozostających na roślinie.

Cel cięcia: prześwietlanie krzewów, tj. zrównoważenie liczby pędów owoconośnych i młodych przyrostów wyrastających z karpy i środkowej części rośliny. Rośliny starają się wydać jak najwięcej owoców, co niekorzystnie wpływa na ich wielkość, równomierność owocowania, ilość zbiorów i zdrowotność krzewów.

Zaniechanie w danym roku cięcia odbija się niekorzystnie na ich owocowaniu,  a dokładnie na jego jakości w danym roku i wielkości w kolejnym. Borówka wysoka to roślin długowieczna, a prawidłowo cięta może wydawać dobry plon przez ok. 20 lat, więc warto przeprowadzić cięcie prawidłowo i w odpowiednim terminie.

Źródło:

Jagodnik – 1/2013

Metodyka integrowanej ochrony borówki – InHort  2019 i aktualizacja

Zdjęcie tytułowe: kobietawsadzie.pl

Zdjęcie poniżej artykułu: Hasło Ogrodnicze 4/2006 r.