Pojedyncze kwiaty liliowca ogrodowego, zaliczającego się do wartościowych i długowiecznych bylin, rozwijają się w ciągu jednego dnia. Każda roślina wytwarza wiele pędów. Pęd ma 20 – 30 pąków, które się stopniowo rozwijają. Gdy jedne kwiaty przekwitają, następne zaczynają kwitnienie. Często kwitną bardzo obficie. Pora kwitnienia liliowca w zależności od odmian jest różna ale okres kwitnienia długi. Trwa kilka miesięcy, od maja do września.

Główną zaletą liliowca jest jego wyjątkowa odporność na niesprzyjające warunki klimatyczne. Rośliny mogą rosnąć na każdej glebie, zarówno w słońcu, jak i w lekkim półcieniu. Posadzone w lepszej glebie, nawożone i podlewane w czasie suszy oraz ogławiane z przekwitłych kwiatostanów, będą kwitły jednak o wiele obficiej.

Nie nadają się do wazonu – po ścięciu kwiaty się zamykają i całkowicie tracą cechy zdobnicze.

Liliowiec cechuje się niebywałą długowiecznością. Na jednym miejscu rośliny mogą rosnąć nawet 20 – 30 lat. Są niezastąpione w ogrodach osób, którym brakuje czasu na częstą pielęgnację roślin. Nie wymagają bowiem wielu zabiegów. Co roku warto je jednak zasilić obornikiem, kompostem lub nawozem wieloskładnikowym.

Nadają się do

- obsadzania brzegów zbiorników wodnych wraz z kosaćcami syberyjskimi, krwawnicami, rutewkami, trzykrotkami oraz wyższymi trawami – jednak nie mogą to być miejsca zalewane okresowo

- sadzenia pojedynczo lub w grupach na trawnikach.

- pięknie wyglądają różne odmiany posadzone obok siebie na rabatach lub też w połączeniu z bylinami wilgociolubnymi.

Najbardziej pospolite są odmiany o długich, wąskich liściach i kwiatach drobnych o żółtym i ciemnopomarańczowym kolorze. Właśnie te są najczęściej kojarzone z wiejskimi ogrodami.

LILIOWIEC CZERWONAWY (RDZAWY) – Hemerocallis fulva

Pochodzenie tego liliowca jest nieznane, choć już w 1570 roku był uprawiany w ogrodach europejskich

Ma długie ( 70 cm) równowąskie ( szer. 3 – 5 cm) liście. Tworzy duże kępy. Wysokość pędów ok. 90 - 100 cm. Kwiaty na pędzie w ilości 6 – 12 na wierzchołku, kolor: pomarańczowo – brunatno - czerwone. Morelowa smuga widnieje wzdłuż każdego listka okwiatu. Kwitną lipiec – sierpień. Nie pachną. Ten liliowiec rośnie bardzo silnie, ma podziemne rozłogi.

zdj. fajnyogrod.pl

Odmianą tego gatunku jest „Kwanso”, sprowadzona z Japonii. Kwiaty pełne i większe. Rośnie słabiej.

zdj.plantsam. com

LILIOWIEC ŻÓŁY– Hemerocallis flava

Podobny do liliowca rdzawego ale o nieco krótszych ( 30 - 60 cm) wiele węższych liściach ( 2-3 cm). Występuje w południowej Europie, na Kaukazie aż po północne regiony Azji. Uprawiany również już w roku 1570.

Pędy kwiatowe wysokości 80 – 100 cm, niezbyt sztywne. Kwiaty w ilości 5-9 na wierzchołku są jasnożółte, pachnące (zapach podobny do kwiatów pomarańczy) ukazują się miesiąc wcześniej niż u liliowca rdzawego.

zdj. wikipedia.com

Piękne są mieszańce różnych gatunków. Cechują się różną wysokością, od 50 – 80 cm. Kwiaty są w wielu odcieniach ciepłych barw: jasnocytrynowe, morelowożółte, pomarańczowe, szkarłatne aż do brązowych. W ostatnich latach bardzo chętnie uprawiane.

Rozmnażanie jest równie łatwe jak uprawa liliowca. Rośliny można dzielić i sadzić od wiosny do jesieni. Najlepszy termin to okres od sierpnia do połowy października. Wtedy sadzonki zdążą się dobrze ukorzenić i już w następnym roku zakwitną. Rozmnażać można przez podział całych kęp na 2 – 3 części lub z kępy wybrać pojedyncze sadzonki. W ten sposób z jednej kępy można wydzielić bardzo wiele sadzonek. W zależności od odmian, sadzonki sadzi się co 40 – 50 cm. Ze względu na ich szybkie rozrastanie zaleca się sadzić je w grupach po 2 -3 rośliny na m². Liliowca można też dzielić wczesną wiosną (marzec – kwiecień), zanim rozpocznie się ich wzrost. Liliowiec wcześnie rozpoczyna wegetację.

Odporność liliowca na mróz, szkodniki i choroby

- dobrze znosi niską temperaturę - nie wymaga zimowego okrycia

- nie jest podatny na choroby i szkodniki - choć na suchych stanowiskach mogą występować przędziorki, a na wilgotnych zagrażają im ślimaki. Zimą zagrożeniem mogą stać się nornice - chętnie zjedzą mięsiste korzenie.

Liliowce są od wieków bardzo popularnymi bylinami. Znajdują wielostronne zastosowanie a ich uprawa jest bezproblemowa. Potrzebują tylko nieco miejsca w ogrodzie lub na działce.

Źródło:

Byliny ogrodowe – Jacek. Marcinkowski

Kwiaty w ogródku – Izabela Kiljańska

zdj. tytuowe: liliowiec z kolekcji ŚODR pole ogrodnicze O.Mikołów