25 maja w zabytkowej kopalni Ignacy zmierzyła się rekordowa liczba 79. znawców języka śląskiego. 

Przyjechali z Będzina, Czerwionki-Leszczyn, Gaszowic, Rydułtów, Książenic, Marklowic, Mysłowic, Pszowa, Radlina, Siemianowic Śląskich, Lysek, Żor, Katowic, Rudy Śląskiej. Najliczniej był reprezentowany Rybnik. 

W trakcie sprawdzania diktanda wystąpiły zespoły śpiewacze rybnickich kół gospodyń wiejskich (KGW Radziejów-Popielów i Zespoł "Ligocianki" z KGW Ligota) oraz uczniowie Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 2 z Rudy Śląskiej. 

Wygrał Bartłomiej Wanot z Siemianowic Ślaskich, drugie miejsce zajął Grzegorz Buchalik z Żor.

Tekst diktanda: 

Latowe feryje to je fajno rzecz. 
Hneda ône bydōm. Jeszcze wiosna na dobre sie niy zaczyno, a my już ô nich myślymy. We moju pogoda biere se to po lekuśku wiaterek troszka cieplyjszy, słōneczka trocha wiyncyj, a przi takim hicu zaczynōmy spōminać przeszłe wywczasy. Sztaunujymy, kaj tyż to latoś pojadymy: eli ku morzu, eli ku gōrōm? A i ô to, wiela nōm słōnko prziświyci, tyż mōmy staroś. Grōnt, co niy bydzie padoł dyszcz. Nō i myślymy, wiela wziōnś piniyndzy ze sobōm? Wszyjski te karty, winiety, krymy na ôpolani, tōż muszōm być. Jeszcze daleko do tego mōmy, a już nas biere rajzyfiber. Zamowiōmy tōni apartamynt, a trocha jedzynio bierymy ze sobōm, coby te kustowani było tōńsze. Jedni bydōm po wielkich wiyrchach leźli, a drudzy ku wodzie bydōm ciśli, coby sie mocka dychnyć. We rozwodze mōmy, czym pojadymy: fligrym abo autym? Kożdy inkszymu je rod. Autym je dłōżyj, ale niy trzeja siodać do tej biksy, co furgo. Niykerzi sie tego bojōm. Nejważniejsze, coby nic w kofrach niy brakło. Przecyż wszyjsko ze sobōm muszymy mieć. Jak już na plac przijadymy, tōż je fajnie. Niy starōmy sie już ô rajza, a zarozki idymy na kwartyra. Wyladowujymy te nasze kofry i wszyjski graczki, co ze sobōm mōmy. Nō i zaroz sie zdo wlyź do wody, a potym niy za moc sie ôpolić, jak sōm my nad morzym. Sōmech widzioł, jak chop szoł drōgōm, a ôroz go hercszlag chyciył, dobrze, co chocioż ta sanitarka ze dochtorym była na czas, bo już by pō nim było. A jak sōm my we gōrach, to idymy na szpacyr, a potym do restauracyje, a możnej tyż na muzyka pofajrować. Tak by tak, trza przipōmnieć staro prowda: trza se gowa przikryć czopkōm, chustkōm abo eleganckim hutym, jak go kery abo kero mo! Na ôczy zōnynbryle wsadzić, a potym sie dziepiyro po słōneczku paradzić! Tak trzeja być rod tym feryjōm, a coby były jak nejdugsze. Je potym co spōminać, co robiyło sie na wakacyjach eli we Egipcie, eli we chorwackim Splicie. To tam je do zwiydzynio pałac Dyjoklecyjōna, nō i Dubrownik, kaj sōm jego mury ôbrōnne i mocka inkszych zabytkōw. A i na naszym Ślōnsku je tela zōmkōw i pałacōw do ôbezdrzynio: ôd Zgorzelca, bez Strzybno Gōra, aże po Pszczyna. 
Nale eli dychōmy we Wiśle, eli na Kanarach trza dować pozōr, coby te feryje niyskorzij dobrze spōminać.

www.nowiny.rybnik.pl

Fot. M. Szotek