^ Góra strony
Biuletyn Informacji Publicznej  
Harminogram szkoleń ŚODR Częstochowa 
Harminogram szkoleń ŚODR Częstochowa 
Harminogram szkoleń ŚODR Częstochowa 
Harminogram szkoleń ŚODR Częstochowa 

Zaloguj

Zalecenia dla ferm drobiu

Podsumowanie demonstracji kompleksowa profilaktyka i bioasekuracja

w fermowym chowie i hodowli drobiu

kurnikwolnywybieg

Producenci drobiu, zarówno w okresie odchowu jak i produkcji, winni się kierować ogólnymi zasadami technologii chowu określonego gatunku ptaków. Na bieżąco winna być prowadzona karta producenta, w której należy rejestrować dzienne upadki i wybrakowania, spożycie paszy i wody (w tym celu na fermie winny być założone liczniki poboru wody), dzienny zbiór jaj, zaś okresowo — przyrosty masy ciała ptaków.

Fermy wielkostadne powinny mieć zapewniony stały nadzór wetery­naryjny. Opiekujący się fermą lekarz weterynarii winien ocenić stopień przygotowania obiektu do odchowu ptaków, wartość biologiczną i stan zdrowotny piskląt, jak też opracować — stosowny do sytuacji epizootycz­nej danego regionu — program immunoprofilaktyki (szczepień ochron­nych).

Wskazaniem do interwencji lekarza weterynarii jest:

  wystąpienie u ptaków klinicznych objawów choroby (osowiałość, utrata apetytu, trudności w oddychaniu, biegunka, zaburzenia ner­wowe, spadek produkcji nieśnej , i narowy czyli zachowanie odbiegające od dotychczasowego.

  obniżone spożycie paszy i wody, czy też zwiększone pobranie przez ptaki wody pitnej;

  wzrost wskaźnika śmiertelności.

Bardzo pomocnymi w zapobieganiu problemom zdrowotnym na fer­mie drobiu są: okresowe lustracje stada ptaków przez lekarza weterynarii zootechnika i właciciela obiektu sekcje ch oraz kontrolne badania se­rologiczne krwi ptaków pod kątem efektywności zastosowanych u nich szczepień ochronnych.

Przy wykonywaniu szczepień ochronnych u drobiu obowiązują poniższe zasady:

  szczepienia przeprowadza lekarz weterynarii;

  zabieg wykonuje się u ptaków zdrowych;

  dzień przed szczepieniem, w trakcie szczepień i dzień po szczepie­niach nie stosuje się środków leczniczych i dezynfekcyjnych;

  w przypadku wody chlorowanej, celem zapobieżenia inaktywacji wi­rusa szczepionkowego wskazane jest dodawanie mleka odtłuszczo­nego w ilości 2 g/l wody pitnej;

  szczepionkę podajemy zgodnie ze wskazaniem producenta, odno­towując przy tym jej serię i datę ważności;

  szczepionka powinna być podana w takiej ilości wody pitnej, którą ptaki wypijają w ciągu 2 godzin;

  przy szczepieniu szczepionkami żywymi wskazana jest między nimi przerwa 10-14 dni;

  po 2-3 tygodniach od przeprowadzonych szczepień wskazane jest badanie serologiczne krwi ptaków celem określenia stopnia odpor­ności poszczepiennej.

Występujące u drobiu jednostki chorobowe można ogólnie podzielić na niezakaźne, pasożytnicze
i choroby zakaźne. Pierwsza grupa obejmuje stany chorobowe mające swój związek
z nieprawidłowymi warunkami utrzymania ptaków (keratoconjunctivitis, kanibalizm), nieracjonalnym ży­wieniem (choroby z niedoboru składników mineralnych i witamin), cho­roby przemiany materii (syndrom tłuszczowego zwyrodnienia wątroby — FLS, syndrom tłuszczowego zwyrodnienia wątroby i nerek — FLKS, skaza moczanowa) oraz zatrucia. Z chorób pasożytniczych istotne znaczenie w patologii drobiu odgry­wają: kokcydioza, histomonadoza, trichomonadoza, glistnica i amidosto-matoza. Natomiast choroby o etiologii zakaźnej obejmują choroby grzybicze, bakteryjne i wirusowe.

Choroby niezakaźne( o etiologii środowiskowej )

KerałoconjunctMtis (zapalenie spojówki i rogówki oka).

Kanibalizm.

Choroby niezakaźnena tle żywieniowym

Krzywica

Osteomalacja (łomikost).

Peroza.

Niedoborowe rozmiękczenie mózgu (encefalomalacja).

Skaza wysiękowa.

Dystrofia pokarmowa mięśni.

Choroby niezakaźne powstałe na tle zaburzeń przemiany materii

Syndrom tłuszczowego zwyrodnienia wątroby (FLS).

Syndrom tłuszczowego zwyrodnienia wątroby i nerek (FLKS).

Skaza moczanowa.

Zatrucia drobiu

Zatrucie solą kuchenną (NaCl).

Zatrucia mikotoksynami (mikotoksykozy). Mikotoksynami określamy metabolity grzybów

Zatrucie ochratoksynami Skarmianie paszy skażonej T-2

Mikotoksykozom .

Choroby pasożytnicze inwazyjne wywołane przez pierwotniaki

Kokcydioza.  

Histomonadoza.  

Trichomonadoza (rzęsistkowica)

 Choroby inwazyjne wywołane przez nicienie

Glistnica (askarydioza).  

Amidostomatoza.  

Choroby zakaźne

Grzybice

aspergiioza, kandidiaza (moniliaza), daktylarioza i strupień woszczynowaty.

 Choroby bakteryjne

Salmoneloza.

Kolibakterioza.

Pastereloza (cholera drobiu

Mikoplazmoza.

Stafylokokoza.

Kampylobakterioza.  

Różyca.

Zakażenia wywołane Clostridium (laseczki beztlenowe).

Choroby wirusowe kur

Zakaźne zapalenie torby Fabrycjusza (choroba Gumboro — IBD).

Anemia zakaźna kurcząt (CA

Rzekomy pomór drobiu (ND

Syndrom obrzękłej głowy (SHS

Zakaźne zapalenie krtani i tchawicy (ILT).

Syndrom spadku nieśności (EDS '76

Choroby wirusowe indyków

Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy indyków (TRT).

Krwotoczne zapalenie jelit indyków (HE

Choroby wirusowe drobiu wodnego

Choroba Derzsy'ego

Wirusowe zapalenie wątroby kacząt

This site uses encryption for transmitting your passwords. ratmilwebsolutions.com