Jeżyny inaczej ostrężyny lub ożyny to krzewy lub byliny z rodziny różowatych. Spotykane w naturze na terenie całej Europy. Występują w lasach, na ich obrzeżach, miedzach i zaroślach. Posiadają pędy łukowato wygięte lub ścielące się po ziemi (po dosięgnięciu gleby u wielu gatunków szybko się ukorzeniają). Charakterystyczne są dla nich kolce znajdujące się na pędach. Bardzo szybko się rozprzestrzeniają, dzięki podziemnym kłączom i rozłogom. Według mitologii greckiej jeżyny wyrosły ze spadającej na ziemię krwi Tytanów będących dziećmi Urana - boga nieba i Gai - bogini ziemi. Z rodem Tytanów walczył   Zeus, który przed ich strąceniem do Tartaru mocno ich poranił. Mimo, że jeżyna jest rdzenna rośliną europejską, to pracami hodowlanymi nad tą rośliną zajęli się Amerykanie. Obecnie jeżyna to popularny krzew zarówno na plantacjach jak i w ogródkach przydomowych. Wyhodowane zostały odmiany bezkolcowe, z których łatwo zbiera się owoce ponieważ rośliny nie kłują. Owoce jeżyny mają wiele zalet prozdrowotnych. Decyduje o tym obecność antyoksydantów będącymi inhibitorami substancji rakotwórczych ( niszczą wolne rodniki odpowiedzialne za powstawanie komórek nowotworowych). O właściwościach przeciwnowotworowych i przeciwzapalnych decydują również naturalne barwniki - antocyjany, które w owocach jeżyn występują w znaczących ilościach oraz obecność witamin, zwłaszcza witaminy C będącą naturalnym przeciwutleniaczem. Ponadto jeżyny to bogate źródło błonnika. Spożywanie owoców jeżyn przyspiesza przemianę materii, a więc są doskonałym produktem stosowanym do utrzymania odpowiedniej wagi i walki z otyłością. Owoce jeżyny dostarczają mnóstwo potasu. Zalecane są dla osób o podwyższonym ciśnieniem tętniczym oraz z chorobami serca. Z owoców jeżyny zarówno tej zebranej w środowisku naturalnym jak również w ogródkach przydomowych przygotować można wiele smacznych przetworów takich jak konfitury, dżemy, soki oraz syropy. Dorośli mogą wykorzystać jeżynę do sporządzenie alkoholowej nalewki o pięknym rubinowym kolorze.
Jeżyna wykorzystywana jest także w ziołolecznictwie. Jako surowiec zielarski pozyskuje się liście, które zbiera się wiosna oraz latem. Liście powinny być suszone do momentu aż główne nerwy blaszek liściowych będą się łamać przy zginaniu. Po wysuszeniu barwa liści powinna mieć zachowany zielony kolor, spodem jaśniejszy. W ziołolecznictwie liść jeżyny stosowany jest jako łagodny środek ściągający przy nieżytach przewodu pokarmowego (ostre i przewlekłe schorzenia żołądka).