^ Góra strony
Biuletyn Informacji Publicznej  
Harminogram szkoleń ŚODR Częstochowa 
Harminogram szkoleń ŚODR Częstochowa 
Harminogram szkoleń ŚODR Częstochowa 
Harminogram szkoleń ŚODR Częstochowa 

Zaloguj

Wiosenne cięcie formujące krzewów ozdobnych

HORTENSJA OGRODOWA

Ma za zadanie uwypuklenie walorów ozdobnych roślin. Dzięki niemu nadaje się krzewom pożądaną formę i obfite kwitnienie. Wykonując je należy pamiętać o podstawowych zasadach.

Krzewy kwitnące latem (od drugiej połowy czerwca) kwitną na pędach jednorocznych i tniemy je wczesną wiosną.

Do tej grupy roślin (cięcie wiosną) należą między innymi: budleja Dawida (Buddleja davidii), barbula (Caryopteris), perowskia (Perovskia), tawuła japońska (Spiraea japonica), pięknotka Bodiniera (Callicarpa bodinieri), ketmia syryjska (Hibiscus syriacus), hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata) i hortensja drzewiasta (Hydrangea arborescens), dziurawce (Hypericum), pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa), róże (Rosa).

Cięcie należy przeprowadzić, gdy rośliny są w fazie pąka, a temperatury powyżej 0 ºC w dzień i maksymalnie -5 ºC nocą. Delikatniejsze krzewy i krzewinki (np. wrzosy, szałwia lekarska, lawenda, róże) tniemy, gdy temperatury na zewnątrz się ustabilizują.
Pamiętajmy, by nigdy nie wykonywać zabiegu cięcia przy wilgotnej i deszczowej pogodzie, a także w upalne dni. Najlepiej wybrać suchy, lekko zachmurzony dzień.

Cięcia formującego nie wymagają krzewy o naturalnie ładnym pokroju, np. kaliny japońskie (Viburnum plicatum), różaneczniki (Rhododendron), klony palmowe (Acer palmatum).
Problem stwarzają również niektóre gatunki hortensji – zwłaszcza hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla), hortensja piłkowana (Hydrangea serrata), hortensja kosmata (Hydrangea aspera). Ich cięcie polega jedynie na przycięciu wiosną przekwitłych, zeszłorocznych kwiatostanów i wycięciu słabych pędów.

Mocne przycięcie tych gatunków wiosną jest częstym błędem niedoświadczonych ogrodników ! Wykonanie takiego cięcia pozbawi krzewy kwiatów latem.


Wiosną też należy przycinać krzewy ozdobne z liści lub pędów, między innymi berberysy Thunberga (Berberis thunbergii), kolorowe odmiany pęcherznicy kalinolistnej (Physocarpus opulifolius), dereń biały (Cornusa alba). Wprawdzie przez cięcie tych krzewów zrezygnujemy z kwiatów, ale w przypadku tych gatunków kwitnienie ma niewielkie walory zdobnicze.

Warto pamiętać, że im cięcie mocniejsze (krótkie, pozostawiające 2–3 pąki) tym pędów mniej, ale będą mocniejsze, a kwiaty większe. Przy cięciu słabym (długim, pozostawiającym 6 –7 lub więcej pąków) pędów będzie więcej lecz będą one cieńsze i słabsze. Ta sama zasada dotyczy jakości i wielkości kwiatów. Jeśli zależy nam na dużej masie dekoracyjnych liści (jak w przypadku pęcherznicy), lepiej zastosować cięcie długie.

Rośliny zimozielone: iglaste i liściaste. Z ich cięciem wstrzymujemy się, aż minie ryzyko przymrozków. Krzewy iglaste przycinamy, gdy wznowią wiosną wegetację i pojawią się na nich nowe przyrosty. Dobrze cięcie znoszą żywotniki (Thuja), jałowce (Juniperus), cyprysiki (Chamaecyparis), cisy (Taxus).

Dół formularza

Do cięcia niezbędne są narzędzia, głównie sekatory, które powinny być czyste i naostrzone, co umożliwi pozostawienie gładkich powierzchni cięcia.

zdj.HORTENSJA PIŁKOWANA BLUEBIRD - Pixabay

This site uses encryption for transmitting your passwords. ratmilwebsolutions.com