Grusza to gatunek, który w uprawach ekologicznych ma mniejsze znaczenie w porównaniu do jabłoni z uwagi na większe wymagania tego gatunku.

Jest to gatunek charakteryzujący się dużą zmiennością plonu, a także gatunek ciepłolubny, który potrzebuje gleb żyznych, przepuszczalnych, głębokich i ciepłych.

Polecane jest planowanie sadów gruszowych na terenach, gdzie występują żyzne gleby lessowe, przepuszczalne glinki lub piaski gliniaste. Jako najlepsze stanowiska pod uprawę grusz uważa się niewielkie wzniesienia o wystawie południowej lub południowo-zachodniej. Miejsca z obniżeniami terenu, a także obszary, gdzie występują gleby ciężkie i podmokłe nie są zalecane.

Wybierając odmiany do uprawy warto kierować się odpornością na parcha gruszy oraz zarazę ogniową, czyli chorobę wywołaną przez patogen bakteryjnego, tj. Erwinia amylovora.

Poniżej wymienione odmiany grusz zostały wybrane na podstawie wyników doświadczeń odmianowo-porównawczych, a także informacji z wieloletnich badań prowadzonych przez Instytut Ogrodnictwa.

‘Carola’ – szwedzka odmiana deserowa wytwarzająca smaczne owoce. Charakteryzuje się przemiennym owocowaniem, a także dobrą zdrowotnością drzew i znaczną wytrzymałością na mróz. Niestety, wykazuje małą odporność na zarazę ogniową, ale dużą na parcha. Wadą tej odmiany jest duża zdolność do przemiennego owocowania.

‘Concorde’ – odmiana jesienna, która w okres owocowania wchodzi bardzo wcześnie owocując obficie. Wykazuje skłonności do przemiennego owocowania, a także podobnie jak ‘Carola’ posiada małą odporność na zarazę ogniową. Charakteryzuje się średnią wytrzymałością na mróz, ale dużą na parcha gruszowego. Jest polecana z uwagi na wytwarzanie owoców wysokiej jakości.

‘David’ – odmiana zimowa wcześnie wchodząca w okres owocowania. Plonuje umiarkowanie obficie, regularnie. Mała podatność na choroby oraz słaby wzrost drzew powodują, że może być polecana do uprawy jako interesująca odmiana zimowa.

‘Dicolo’ – późnojesienna odmiana deserowa pochodząca z Czech. Należy do odmian bardzo plennych i regularnie owocujących. Jej uprawa wiąże się z koniecznością przerzedzania zawiązków. Jest to odmiana o średniej wytrzymałości na mróz i małej podatności na parcha.

‘Dolores’ – odmiana jesienna, deserowa, średnio wcześnie wchodząca w okres owocowania. Uważana jest za odmianę plenną, jednak wykazuje skłonność do przemiennego owocowania. Jest łatwa do prowadzenia w uprawie oraz wytrzymała na niskie temperatury.

‘Hortensia’ – podobnie jak odmiana ‘Dicolor’ należy do grupy odmian późnojesiennych, plennych i regularnie plonujących. Wcześnie wchodzi w okres owocowania wykazując małą podatność na parcha, a średnią na zarazę ogniową.

‘Isolda’ – odmiana niemiecka powstała ze skrzyżowania mieszańców ‘Jules Guyot’ x ‘Lipcówka Kolorowa’. Jest to odmiana letnia, wcześnie wchodząca w okres owocowania, plonująca obficie i regularnie. Z uwagi na lepszą trwałość owoców, które nie mają skłonności do tzw. „ulęgania” się po osiągnięciu dojrzałości konsumpcyjnej oraz ich dobry smak, uważana jest za jedną z ciekawszych grusz letnich. Podobnie jak odmiana ‘Hortensia’ wykazuje małą podatność na parcha gruszowego.

‘Komisówka’– odmiana deserowa o bardzo smacznych owocach. Wchodzi późno w okres owocowania, jednak owocuje umiarkowanie obficie i corocznie. Wymaga gleb żyznych, głębokich oraz ciepłych stanowisk. Odznacza się dużą wytrzymałością na mróz.

‘Lipcówka Kolorowa’ – należy do grupy letnich odmian deserowych. Charakteryzuje się wczesnym, lecz przemiennym owocowaniem. Źródła podają, że zapewniając odmianie właściwą pielęgnację można liczyć na coroczne owocowanie. Głównymi zaletami tej odmiany są: duża odporność drzew na parcha gruszy i wczesna pora dojrzewania owoców.

‘Radana’ – podobnie jak ‘Lipcówka’ należy do grupy odmian letnich. Jest to odmiana deserowa, która wcześnie wchodzi w okres owocowania. Wymaga przerzedzania zawiązków. Wykazuje średnią odporność na mróz i małą podatność na parcha gruszy.

‘Trewinka’ – kolejna z grupy odmian letnich. Jest to odmiana deserowa o atrakcyjnych, dobrze wyrośniętych owocach. Rośliny tej odmiany średnio wcześnie wchodzą w okres owocowania, zapewniając obfite plonowanie. Podobnie jak ‘Radana’ wykazuje średnią odporność na mróz i małą podatność na parcha.

‘Uta’ – niemiecka odmiana zimowa plonująca regularnie i obficie. Nie wykazuje skłonności do przemiennego plonowania. Z powodu atrakcyjnych, dorodnych owoców oraz z uwagi na łatwość w produkcji uważana jest za jedną z cenniejszych odmian.

‘Xenia’ – odmiana zimowa o bardzo atrakcyjnych owocach, wcześnie wchodzącą w okres owocowania. Charakteryzuje się małą podatnością na choroby, szczególnie parcha i zarazę ogniową. Wymaga przerzedzania zawiązków. Źródła podają, że jest to odmiana cenna z uwagi na łatwość prowadzenia uprawy.

Ponadto wybierając do nasadzeń sadowniczych odmiany gruszy należy pamiętać o właściwym doborze rośliny zapylającej, gdyż większość odmian gruszy jest obcopylna.

Np. dla gruszy odmiany ‘Concorde’, ‘Horetensia’, ‘ Isolda’ czy ‘ Komisówka’ dobrymi zapylaczami są grusze odmiany ‘Bonkreta Wiliamsa’, ‘Faworytka’ czy ‘ Konferencja’. Dodatkowo odmiana zapylającą dla ‘Komisówki’ mogą być odmiany’ Concorde’ czy ‘Lipcówka Kolorowa’

Warto więc planując nasadzenia sadownicze wybierać odmiany gruszy o odpowiednim potencjale plonotwórczym, ponadto odmiany charakteryzujące się wysoką odpornością na choroby i szkodniki, a także należy pamiętać o  zapewnieniu im właściwie dobranych odmian zapylających.

Źródło:

Praca zbiorowa pod redakcją dr hab. Elżbiety Rozpary, 2014 „Technologia ekologicznej produkcji owoców” INHORT Skierniewice.

Zdjęcie pochodzi ze strony; https://wszystkoojedzeniu.pl