W grudniu 2019 roku ukazało się rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2164, wprowadzające zmiany do rozporządzenia Komisji (WE) nr 889/2008 ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli.
Zmiany te dopuszczają między innymi włączenie kilku nowych substancji do załącznika nr I Nawozy, środki poprawiające właściwości gleby oraz substancje odżywcze.
Do załącznika nr I wpisano: odpady z mięczaków pochodzące wyłącznie ze zrównoważonego rybołówstwa lub z akwakultury ekologicznej, skorupy z jaj z poza chowu przemysłowego, kwasy humusowe i fulwowe oraz biowęgiel, będący produktem rozkładu termicznego materiałów organicznych pochodzenia roślinnego.
Wspomniany biowęgiel może być stosowany wyłącznie jako środek poprawiający właściwości gleby.
Natomiast do załącznika nr II Pestycydy – środki ochrony roślin, dopuszczone do stosowania w rolnictwie ekologicznym, włączono następujące dodatkowe substancje; maltodekstryna, pyretryny pochodzenia roślinnego, terpeny (eugenol, geraniol, tymol) oraz cerewisan, nadtlenek wodoru i chlorek sodu.
Chlorek sodu dopuszczony w wykazie środków ochrony roślin, nie można jednak stosowany do zwalczania chwastów w uprawach ekologicznych.
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2164, wprowadza także kilka nowych substancji jako dodatki paszowe i sensoryczne przydatne w produkcji pasz ekologicznych dla zwierząt oraz kilka produktów i substancji używanych do produkcji przetworzonej żywności ekologicznej.
Rozszerzenie puli substancji dopuszczonych do stosowania w ekologicznej produkcji rolnej i przetwarzaniu żywności ekologicznej jest wynikiem zatwierdzenia przez Komisje Europejską, zgłoszonych propozycji kilku państw członkowskich. Wymienione wyżej substancje są pochodzenia roślinnego, mikrobiologicznego lub mineralnego, zgodnie z celami i zasadami produkcji ekologicznej.
Dopuszczenie tych nowych substancji stwarza warunki do zwiększenia asortymentu środków produkcji, często niezbędnych do utrzymania i rozwoju produkcji żywności ekologicznej w krajach UE.