Pogoda ma decydujący wpływ na termin siewu pszenicy ozimej. Długotrwała susza opóźnia zasiewy, ponieważ gleba jest zbyt sucha, by zapewnić równomierne wschody. Z kolei nadmiar opadów utrudnia wjazd maszyn i może przesunąć siew nawet na listopad. Ciepłe jesienie pozwalają na późniejsze terminy, lecz skracają okres krzewienia, co często obniża plon. Natomiast wczesne przymrozki po siewie zwiększają ryzyko wymarznięcia młodych roślin. Dlatego termin siewu należy dostosować elastycznie do aktualnych warunków pogodowych i stanu gleby, wybierając odmiany dobrze znoszące późne siewy.

Coraz więcej rolników decyduje się na wysiew pszenicy ozimej w końcu października lub w listopadzie. Powodem są głównie trudne warunki pogodowe oraz późne zbiory roślin, takich jak kukurydza. W niektórych regionach kraju udział późnych siewów sięga nawet połowy powierzchni upraw. W Polsce optymalny termin siewu pszenicy przypada od połowy września do początku października, w zależności od regionu. Każde opóźnienie może jednak obniżyć plon, dlatego warto przestrzegać kilku zasad:
Większa norma wysiewu – im późniejszy termin, tym większą liczbę ziaren należy wysiać, by zrekompensować słabsze krzewienie. Wiosną konieczna jest szybka dawka azotu.
Odpowiednia głębokość – ziarno powinno być umieszczone na 2–3 cm. Zbyt płytki siew zwiększa ryzyko przemarznięcia, a zbyt głęboki opóźnia wschody.
Dobór odmiany – do późnych siewów najlepiej wybierać odmiany o szybkim tempie rozwoju jesiennego i dobrej zimotrwałości. Po kukurydzy warto stosować odmiany mniej podatne na fuzariozy.
Choć późny siew wiąże się z ryzykiem, często daje lepsze efekty niż uprawa odmian jarych, dzięki dłuższemu okresowi wegetacji i lepszemu wykorzystaniu wody w glebie.
Źródła literatury:
Obrazy:
1. Zdjęcie pszenicy ozimej - opracowanie własne.
2. Mapa z terminami siewu pszenicy ozimej - https://golden-seeds.pl